Instellen van een teamproject vereist enige kennis van servers en de versiesystemen SVN of Git. Het zou dus moeten worden uitgevoerd door een projectbeheerder, een projectleider of een lokalisatie-ingenieur.
We zullen, omdat veel informatie over SVN en Git eenvoudig beschikbaar is, hier niet beschrijven hoe zij werken, maar alleen hoe OmegaT werkt met hen.
Maken van een leeg project op een server
Maak een opslagplaats voor SVN of Git aan op een server die toegankelijk zal zijn voor de vertalers.
Maak een lokale kopie van de opslagplaats ( check out met SVN, clone met Git).
Maak een nieuw, leeg project van OmegaT in de lokale opslagplaats. Dat kan op twee manieren worden gedaan:
→
op de opdrachtregel: java -jar OmegaT.jar team init [lang1] [lang2]
Voeg het nieuwe project van OmegaT toe aan het versiesysteem ( add met SVN en Git)
Opmerking: Als het project werd gemaakt met de opdrachtregel in stap 3, is deze stap al door het programma uitgevoerd.
Publiceer het nieuwe project van OmegaT op de server ( commit met SVN, commit gevolgd door push met Git).
Specifieke parameters
Als het project specifieke filters en parameters voor segmentatie gebruikt, moeten beide bestanden filters.xml en segmentation.conf worden toegevoegd aan het versiesysteem en worden gepubliceerd op de server.
Gebruik een cliënt voor SVN of Git om de te vertalen bestanden toe te voegen.
Dit kan ook binnen OmegaT worden gedaan:
kopieer de bestanden naar de map /source
gebruik →
Gebruik een cliënt voor SVN of Git om andere bronnen (woordenboeken, TMX-en of woordenlijsten) toe te voegen.
Gebruik een cliënt voor SVN of Git om bestanden te verwijderen .
Onthoud dat slechts twee bestanden worden aangepast door OmegaT tijdens het vertalen:
omegat/project_save.tmx
glossary/glossary.txt
Alle andere bestanden zijn alleen-lezen. Als de vertaler probeert ze aan te passen zullen terugkeren naar hun originele status, iedere keer als het project wordt geopend, gesloten, opgeslagen of opnieuw wordt geladen.
Als het project eenmaal is ingesteld op de server kan de projectbeheerder de vertaler uitnodigen om er in te gaan werken, op twee verschillende manieren:
versturen van de URL van het project en de vertaler vragen een lokale kopie te maken met → .
versturen van een bestand omegat.project dat een verwijzing bevat naar de URL en de vertaler te vragen die te kopiëren naar een aangewezen map en die te openen met OmegaT.
De verwijzing naar de URL wordt gespecificeerd als hieronder (hier naar een opslagplaats van Git):
<repositories> <repository type="git" url="https://repo_for_OmegaT_team_project.git"> <mapping local="" repository=""/> </repository> </repositories>
In beide gevallen moet de projectbeheerder de vertaler zijn ID en wachtwoord sturen om toegang te krijgen tot de opslagplaats.
Statistieken controleren
De Projectbeheerder zou met de vertaler moeten controleren of de statistieken aan beide zijden identiek zijn (aan de zijde van de server en aan de zijde van de vertaler).
Controleer of de bestanden filters.xml en segmentation.conf onder versiebeheer zijn geplaatst als er verschillen zijn.
Het proces hierboven beschrijft de normale gevallen, waar de projectbeheerder volledige controle wil hebben over het project en waar de bestanden (en de statistieken) identiek zijn aan beide zijden (aan de zijde van de server en aan de zijde van de vertaler).
Teamprojecten voor OmegaT kunnen ook op een andere manier worden ingesteld, waarbij verschillende vertalers het bestand project_save.tmx delen, maar niet (alle) de (bron)bestanden.
In dit geval is de procedure hetzelfde, maar voegt de projectbeheerder niet (alle) bestanden toe aan het project met versie-controle. In plaats daarvan kopiëren de vertalers de bestanden zelf, of voegen verwijzingen toe om de bestanden van andere locaties te synchroniseren.
De verwijzingen kunnen worden toegevoegd via de UI: → → of door omegat.project te bewerken.
Dit kan zijn: http (inclusief https), svn, git of bestand.
Locatie op afstand of map van de te vertalen bestanden.
Naam van de lokale map of bestand, relatief ten opzichte van de bron van het project van OmegaT.
Naam van de map of schijf op afstand, relatief ten opzichte van de URL van de opslagplaats.
Voeg patronen toe met jokertekens (stijl van Apache Ant): *, ?, **. Verschillende patronen scheiden door puntkomma.
Voorbeeld:
**/excludedfolder/**;*.txt
sluit bestanden die /excludedfolder/ in het pad hebben staan, en bestanden met de extensie .txt, uit.
Zoals boven.
Voorbeeld:
**/*.docx
om alle bestanden .docx toe te voegen, waar zij ook maar in het project zijn geplaatst, zelfs in de uitgesloten mappen
Standaard worden alle bestanden, die niet zijn uitgesloten, opgenomen. U hoeft alleen dit te specificeren om enkele uitsluitingen te overschrijven.
Standaard mappen voor project:
<repositories> <repository type="svn" url="https://opslag_voor_OmegaT_teamproject"> <mapping local="" repository=""/> </repository> </repositories>
Alle inhoud van https://opslag_voor_OmegaT_teamproject volgt de route naar het lokale project van OmegaT
Mappen voor projecten in een submap van de opslagplaats:
<repositories> <repository type="svn" url="https://opslag_voor_alle_OmegaT_teamprojecten"> <mapping local="" repository="En-US_DE_project"/> </repository> </repositories>
Alle inhoud van https://opslag_voor_alle_OmegaT_teamprojecten/En-US_DE_project volgt de route naar het lokale project van OmegaT.
Mappen voor aanvullende bronnen uit de opslagplaats op afstand, met filters:
<repositories> <repository type="svn" url="https://opslagplaats_voor_alle_OmegaT_team_project_bronnen"> <mapping local="source/submap" repository=""> <excludes>**/*.bak</excludes> <includes>readme.bak</includes> </mapping> </repository> </repositories>
Alle inhoud van https://opslagplaats_voor_alle_OmegaT_team_project_bronnen worden doorverwezen naar de lokale OmegaT project bronmap, behalve alle *.bak-bestanden, uitgezonderd readme.bak.
Mappen voor extra bronbestanden vanaf het web: <repository type="http" url="https://github.com/omegat-org/omegat/raw/master/"> <mapping local="source/Bundle.properties" repository="src/org/omegat/Bundle.properties"/> </repository>
Het bestand op afstand https://github.com/omegat-org/omegat/raw/master/src/org/omegat/Bundle.properties volgt de route naar het lokale bestand source/Bundle.properties.
Mappen met hernoemen:
<repository type="http" url="https://github.com/omegat-org/omegat/raw/master/"> <mapping local="source/readme_tr.txt" repository="release/readme.txt"/> </repository>
Het bestand op afstand https://github.com/omegat-org/omegat/raw/master/release/readme.txt volgt de route naar het lokale bestand source/readme_tr.txt.
Dit maakt het mogelijk het te vertalen bestand te hernoemen.
Lokaal bestand mappen:
<repository type="file" url="/home/me/myfiles"> <mapping local="source/file.txt" repository="my/file.txt"/> <mapping local="source/file2.txt" repository="some/file.txt"/> </repository>
Het lokale bestand /home/me/myfiles/my/file.txt wordt verwezen naar het lokale bestand source/file.txt en /home/me/myfiles/some/file.txt wordt doorverwezen naar het lokale bestand source/file2.txt.
Waarschuwing: als een bestand niet bestaat, zal het project niet laden.
U mag net zoveel doorverwijzingen maken als u wilt, maar alleen in de context van een teamproject, d.i. één van de doorverwijzingen bevat omegat.project. Deze mogelijkheid is bedoeld voor het verzamelen van bronbestanden, maar u bent niet beperkt tot bronbestanden.
Wanneer u een nieuw project maakt en indient in een opslagplaats, bevat het bestand omegat.project geen doorverwijzingen. Wanneer u het project download, wordt het project lokaal geconverteerd naar een teamproject en worden standaard doorverwijzingen toegevoegd.
Onthoud dat het bestand omegat.project in de opslagplaats niet automatisch wordt gewijzigd en nog steeds de doorverwijzingen niet bevat. Wanneer u een project laadt, worden alle wijzigingen in de opslagplaats gekopieerd naar het lokale project, inclusief het bestand omegat.project met de projectinstellingen. Als het bestand doorverwijzingen bevat, worden de bestaande lokale doorverwijzingen opnieuw toegepast, maar alleen die. Alle andere lokale wijzigingen aan het project worden teruggedraaid. Als het bestand doorverwijzingen bevat, gaan de lokale wijzigingen van doorverwijzingen verloren.
Teamprojecten voor OmegaT moeten eerst zijn ingesteld op een server.
Volg de door de projectbeheerder verschafte procedure om een teamproject voor de eerste keer te gebruiken.
Als het project eenmaal is geopend, gaat het vertalen op dezelfde manier als voor een niet-teamproject, behalve de volgende punten.
Automatisch opslaan
Elke 3 minuten (standaard) wordt het lokale project gesynchroniseerd met de opslagplaats op afstand, zodat de projectbeheerder of andere vertalers de gedurende die periode toegevoegde vertalingen kunnen zien en gebruiken.
De interval van 3 minuten kan worden gewijzigd in → → .
Gesynchroniseerde bestanden
Wanneer het project automatisch wordt opgeslagen, maar ook als het wordt geopend, gesloten, en opnieuw wordt geladen worden in feite maar twee bestanden gesynchroniseerd:
omegat/project_save.tmx
glossary/glossary.txt
Alle ander bestanden zullen worden vervangen door de bestanden in de opslagplaats op afstand.
Nieuwe bronbestanden toevoegen
Een nieuw bronbestand toevoegen:
kopieer de bestanden naar de map /source
gebruik →
Bestaande bronbestanden kunnen worden aangepast, maar de bewerking voor indienen moet worden uitgevoerd voor het automatisch opslaan en voordat het project opnieuw wordt geladen of gesloten.
Bronbestanden verwijderen
Bestanden moeten worden verwijderd door de projectbeheerder.
Segmentatieregels of bestandsfilters wijzigen
Parameters voor het project moeten worden gewijzigd door de projectbeheerder.
Offline werken
Een teamproject kan offline worden geopend en vertaald. Alle wijzigingen zullen de volgende keer als een verbinding beschikbaar is worden gesynchroniseerd.
Offline werken:
Verbreek de verbinding met het netwerk vóór het project te openen,
of open het project met de opdrachtregel met de optie --no-team .
In het begin, dat is als het project wordt gemaakt, is de hoofd-TM van het project, project_save.tmx, leeg. Deze TM wordt gedurende de vertaling gevuld. Bestaande vertalingen kunnen worden gebruikt om dit proces te versnellen. Indien een bepaalde zin al eens is vertaald, en juist is vertaald, bestaat er geen reden om die opnieuw te gaan vertalen. Vertaalgeheugens kunnen ook vertaalgeheugens als verwijzingen bevatten: meertalige wetgeving, zoals van de Europese Gemeenschap is daarvan een typisch voorbeeld.
Wanneer u de doeldocumenten maakt in een project van OmegaT, wordt het vertaalgeheugen van het project uitgevoerd in de vorm van drie bestanden in de hoofdmap van uw project van OmegaT (zie de bovenstaande beschrijving). U kunt deze drie TMX-bestanden, (-omegat.tmx", "-level1.tmx" en "-level2.tmx"), beschouwen als een "exporteerbaar vertaalgeheugen", dat is: een export van de inhoud van uw huidige project in tweetalige vorm.
Indien u een vertaalgeheugen uit een vorig project zou willen gebruiken (bijvoorbeeld omdat het nieuwe project overeenkomt met het eerdere project, of terminologie gebruikt die eerder gebruikt is), kunt u deze vertaalgeheugens gebruiken als "invoer vertaalgeheugens", dat is: om in uw nieuwe project te importeren. In dit geval plaatst u de vertaalgeheugens die u wilt gebruiken in de mappen /tm of /tm /auto van uw nieuwe project: in het eerste geval zult u hits van deze vertaalgeheugens in het venster Overeenkomsten krijgen en in het laatste geval zullen deze TM's worden gebruikt om uw brontekst vooraf te vertalen.
Standaard staat de map /tm onder de hoofdmap van het project (bijvoorbeeld ... /MijnProject/tm ), maar u kunt in het dialoogvenster Projecteigenschappen een andere map kiezen als u dat wilt. Dit is handig als u regelmatig eerder gemaakte vertaalgeheugens gebruikt, bijvoorbeeld omdat zij over hetzelfde onderwerp gaan of voor dezelfde klant zijn. In dit geval zou een handige procedure zijn:
Maak een map (een "voorraadmap") op een handige locatie op uw harde schijf voor de vertaalgeheugens voor een bepaalde klant of onderwerp.
Elke keer als u een project voltooid, kopieert u één van de drie "exporteerbare" bestanden van vertaalgeheugens vanuit de map van het project naar de voorraadmap.
Als u een nieuw project begint voor hetzelfde onderwerp of voor dezelfde klant, navigeer naar de voorraadmap in het dialoogvenster en selecteer het als de map voor het vertaalgeheugen.
Onthoud wel dat alle TMX-bestanden in de voorraadmap /tm worden geparset als het project wordt geopend, dus door daarin alle verschillende vertaalgeheugens die u voorhanden hebt te plaatsen, kan OmegaT onnodig langzamer maken. U zou zelfs kunnen overwegen om die, welke u niet meer nodig hebt, te verwijderen, als u eenmaal hun inhoud hebt gebruikt om het bestand project-save.tmx te vullen.
OmegaT ondersteunt geïmporteerde tmx-versies 1.1-1.4b (zowel niveau 1 als niveau 2). Dit maakt het mogelijk dat vertaalgeheugens die zijn gemaakt door andere programma's kunnen worden gelezen door OmegaT. OmegaT ondersteunt echter niet volledig geïmporteerde TMX-bestanden van niveau 2 (die niet alleen de vertaling opslaan, maar ook de opmaak). TMX-bestanden van niveau 2 kunnen nog steeds worden geïmporteerd en hun tekstuele inhoud kan worden bekeken in OmegaT, maar de kwaliteit van de overeenkomsten zal wat lager zijn.
OmegaT volgt zeer strikte procedures bij het laden van bestanden van vertaalgeheugens (TMX-bestanden). Als een fout in een dergelijk bestand wordt gevonden zal OmegaT de positie aangeven binnen het defecte bestand waarin de fout zich bevindt.
Sommige programma's staan er om bekend dat zij onder bepaalde omstandigheden ongeldige TMX-bestanden maken. Als u dergelijke bestanden als verwijzingen voor vertalingen in OmegaT wilt gebruiken, moeten zij worden gerepareerd of OmegaT zal een fout rapporteren en het weigeren te laden. Reparaties zijn kleine bewerkingen en OmegaT assisteert bij het oplossen van problemen met het gerelateerde foutbericht. U kunt advies aan de gebruikersgroep vragen als u problemen ondervindt.
OmegaT exporteert versie 1.4 TMX-bestanden (zowel niveau 1 en niveau 2). De export van niveau 2 komt niet volledig overeen met de standaard van niveau 2 maar is goed genoeg en zal correcte overeenkomsten genereren in andere programma's met vertaalgeheugens die TMX niveau 2 ondersteunen. Als u alleen tekstuele informatie wilt (en geen opmaakinformatie) gebruik dan het bestand van niveau 1 dat OmegaT heeft gemaakt.
In het geval dat vertalers hun TMX-basis willen delen terwijl zij sommige delen van hun vertalingen daaruit willen laten of juist bepaalde bestanden er in willen opnemen, is het delen van de volledige ProjectNaam-omegat.tmx niet aan de orde. Het volgende recept is slechts één van de mogelijkheden, maar eenvoudig genoeg te volgen en zonder gevaar voor de onderdelen.
Maak een project, afzonderlijk van andere projecten, in het gewenste paar van talen, met een toepasselijke naam - onthoud dat de gemaakte TMX-en deze naam zullen bevatten.
Kopieer de documenten die u nodig hebt voor het vertaalgeheugen, naar de map source van het project.
Kopieer de vertaalgeheugens, die de vertalingen voor de hierboven genoemde documenten bevatten, naar de map tm/auto van het nieuwe project.
Start het project. Controleer op mogelijke fouten in tags met Ctrl+T en op niet-vertaalde segmenten met Ctrl+U . U kunt op Ctrl+D drukken om de doeldocumenten te maken en hun inhoud controleren om te controleren of alles is zoals verwacht mag worden.
Wanneer u het project verlaat de TMX-bestanden in de hoofdmap van het project (zie boven) bevatten nu de vertalingen in het geselecteerde paar van talen, voor de bestanden die u naar de map source hebt gekopieerd. Kopieer ze naar een veilige plek voor toekomstige verwijzingen.
Verwijder de map van het project of archiveer het ergens weg van uw werkplek om te vermijden dat het project opnieuw wordt gebruikt en dus toekomstige gevallen besmet.
In gevallen waar een team van vertalers betrokken is, zullen vertalers bij voorkeur algemene vertaalgeheugens delen dan hun eigen lokale versies te distribueren.
OmegaT werkt samen met SVN en Git, twee veel voorkomende softwareprogramma's voor versiebeheer en revisiecontrole systemen (RCS), beschikbaar onder een licentie van open bron. In het geval van OmegaT worden complete projectmappen - met andere woorden de betrokken vertaalgeheugens als ook de bronmappen, projectinstellingen etc - beheerd door het geselecteerde RCS. zie meer in hoofdstuk
Er kunnen gevallen zijn waar u een project hebt gedaan met bijvoorbeeld Nederlandstalige bronnen en een vertaling in, zeg Engels. Dan hebt u een vertaling nodig voor bijvoorbeeld Chinees, maar uw vertaler begrijpt geen Nederlands; zij begrijpt echter uitstekend Engels. In dit geval kan het vertaalgeheugen voor NL-EN dienen als een tussenstation om een vertaling van NL naar ZH te genereren.
De oplossing in ons voorbeeld is om het bestaande vertaalgeheugen te kopiëren naar de submap tm/tmx2source/ en het te hernoemen naar ZH_CN.tmx om de doeltaal van de tmx aan te geven. De vertaler zal Engelse vertalingen te zien krijgen voor bronsegmenten in Nederlands en die gebruiken om de Chinese vertaling te maken.
Belangrijk: de ondersteunende TMX moet worden hernoemd naar XX_YY.tmx, waar XX_YY de doeltaal van de tmx is, bijvoorbeeld naar ZH_CN.tmx in het voorbeeld hierboven. De brontalen voor project en TMX zouden natuurlijk identiek moeten zijn - NL in ons voorbeeld. Onthoud dat slechts één TMX voor een bepaald paar van talen mogelijk is, dus als er meerdere vertaalgeheugens bij betrokken zouden zijn, zou u ze allemaal moeten samenvoegen in de XX_YY.tmx.
OmegaT is een robuuste toepassing. U zou echter toch voorzorgen moeten nemen tegen gegevensverlies als u OmegaT gebruikt, net als met elke andere toepassing. Bij het vertalen van uw bestanden slaat OmegaT al uw voortgang op in het vertaalgeheugen project_save.tmx die zich bevindt in de submap /omegat van het project.
OmegaT slaat ook, elke keer als een project wordt geopend of herladen, een kopie van het vertaalgeheugen op in project_save.tmx.JAARMMDDUUMM.bak in dezelfde submap. JAAR is 4-getallen jaar, MM is de maand, DD de dag van de maand, en UU en MM zijn de uren en minuten van wanneer het vorige vertaalgeheugen werd opgeslagen.
Als u denkt dat u vertaalde gegevens kwijt bent, kunt u de volgende procedure gebruiken om het project te herstellen naar de meest recent opgeslagen status, in de meeste gevallen niet ouder dan ongeveer 10 minuten:
sluit het project
hernoem het huidige project_save.tmx-bestand naar iets dat u zult onthouden (zoals bijvoorbeeld project_save.tmx.tijdelijk)
selecteer de back-up van het vertaalgeheugen dat meest waarschijnlijk de gegevens bevat die u nodig hebt
hernoem dat naar project_save.tmx
open het project
Voorkomen van verlies van belangrijke gegevens:
Maak regelmatig kopieën van het bestand /omegat/project_save.tmx naar back-upmedia, zoals CD of DVD.
Maak met regelmatige tussenpozen de vertaalde bestanden en controleer of dat vertaalde bestand de laatste versie van uw vertaling bevat, totdat u zich OmegaT eigen hebt gemaakt.
Wees in het bijzonder voorzichtig met het maken van wijzigingen in de bestanden in /source terwijl u midden in een project zit. Als het bronbestand wordt gewijzigd nadat u de vertaling bent begonnen, kan het zijn dat OmegaT een segment dat u al vertaald had niet meer kan vinden.
Gebruik om te beginnen deze Helpteksten. Als u tegen problemen aanloopt, post dan een bericht in de OmegaT-gebruikersgroep. Maak er geen probleem van om in uw eigen taal te posten.
PDF-bestanden zijn een speciaal geval. Zij bevatten informatie over de opmaak van de tekst, maar dergelijke informatie kan niet opnieuw worden gebruikt door OmegaT om doelbestanden te maken. Dus, PDF-bestanden worden afgehandeld als platte tekstbestanden, en de uitgevoerde bestanden zijn platte tekstbestanden.
Als u ook de opmaak van de tekst wilt reproduceren (net zoals andere dingen zoals tekeningen) in uw vertaling, zijn er drie manieren om dat te proberen:
Gebruik OmegaT’s standaard filter (PDF invoer), vertaal, maak een doelbestand (het zal een platte tekstbestand zijn), voeg relevante opmaak en items handmatig toe.
Gebruik het filter van Iceni Infix. Zie Howto - Vertalen van PDF-bestanden met Iceni Infix en OmegaT.
Importeer het bronbestand in LibreOffice Draw, sla het op als een ODG-bestand, vertaal het en exporteer het naar PDF zoals nodig is.
Opmerking: de bovenstaande informatie is alleen van toepassing voor PDF-bestanden met een tekstlaag. Indien u een PDF-bestand heeft dat bestaat uit gescande pagina's (soms wordt naar dergelijke bestanden verwezen als ‘dode’ PDFs), dient u een programma met OCR (optical character recognition) te gebruiken om de tekst te herkennen en het te converteren naar een indeling die kan worden afgehandeld door OmegaT.
Andere platte tekst- of opgemaakte tekst-bestandsformaten die mogelijk door OmegaT kunnen worden verwerkt zouden ook kunnen bestaan.
Externe programma's kunnen worden gebruikt om bestanden te converteren naar ondersteunde formaten. De vertaalde bestanden moeten daarna weer terug worden geconverteerd naar het originele formaat. Als u bijvoorbeeld een verouderde versie van Microsoft Word hebt, die niet het ODT-formaat kan afhandelen, is hier een manier voor Word-bestanden met de extensie DOC:
importeer het bestand in Writer
sla het bestand op in de indeling ODT
vertaal het in het doel-ODT-bestand
laad het doelbestand in Writer
sla het bestand op als een DOC-bestand
De kwaliteit van het vertaalde bestand zal afhankelijk zijn van de kwaliteit van het heen-en-weer converteren. Voor het uitvoeren van dergelijke conversies: zorg er voor dat alle opties zijn uitgeprobeerd. Controleer de thuispagina van OmegaT voor een bijgewerkte lijst van hulpprogramma's voor vertalingen.
Uitvulling van de bron- en doelsegmenten is afhankelijk van de projecttalen. Ze worden standaard links uitgevuld voor talen van Left-To-Right (LTR) en rechts uitgevuld voor talen van Right-To-Left (RTL). U kunt schakelen tussen de verschillende weergavemodi door in te drukken Shift + Ctrl + O (dit is de letter O en niet de numerieke 0). De schakeling met Shift + Ctrl + O heeft drie statussen:
standaard uitvulling, die wordt gedefinieerd door de taal
links uitvullen
rechts uitvullen
Gebruiken van de modus RTL in OmegaT heeft geen enkele invloed op de modus weergeven van de vertaalde documenten die werden gemaakt in OmegaT. De modus weergeven van de vertaalde documenten zal moeten worden aangepast binnen de gewoonlijk gebruikte toepassing (zoals Microsoft Word) om ze weer te geven of te wijzigen (bekijk de relevante handleidingen voor de details). Gebruiken van Shift + Ctrl + O zorgt er voor dat zowel de tekstinvoer als de weergave in OmegaT worden gewijzigd. Door te klikken op het venster en te schakelen met de weergavemodus kan het afzonderlijk worden gebruikt voor alle drie vensters (Bewerken, Overeenkomsten en Woordenlijst). Het kan ook worden gebruikt in alle aanwezige invoervelden in OmegaT - in het zoekvenster, voor de segmentatieregels etc.
Opmerking voor Mac OS X-gebruikers: gebruik de sneltoets Shift + Ctrl + O en niet cmd+Ctrl+O.
Bij het schrijven van pure RTL-tekst, kan de standaard (LTR) weergave worden gebruikt. In veel gevallen is het echter noodzakelijk om LTR-tekst in RTL-tekst in te bedden. Bijvoorbeeld in OmegaT-tags, productnamen die moeten worden behouden in de LTR-brontaal, tijdelijke plaatsaanduidingen in lokalisatie-bestanden en getallen in tekst. In dit soort gevallen is het noodzakelijk om te schakelen naar de modus RTL, zodat de RTL- (in feite twee richtingen) tekst correct wordt weergegeven. Waarbij dient te worden opgemerkt dat als OmegaT in de modus RTL staat, zowel de bron als het doel worden weergegeven in de modus RTL. Dit betekent dat als de brontaal in LTR is en de doeltaal is RTL, of vice versa, het nodig zou kunnen zijn om heen en weer te schakelen tussen de modi RTL en LTR om de bron te bekijken en eenvoudiger het doel in te voeren in hun respectievelijke modus.
Zoals hierboven vermeld zijn OmegaT-tags LTR-tekenreeksen. Bij het vertalen tussen RTL- en LTR-talen kan het nodig zijn dat de vertaler, om de tags juist te lezen uit de bron en om ze dan juist in te voeren in het doel, vele malen moet schakelen tussen de modi LTR en RTL.
Indien het document het toelaat wordt het de vertaler sterk aangeraden om informatie over de opmaak uit het originele document te verwijderen zodat er zo weinig mogelijk tags als nodig is in de OmegaT-interface verschijnen. Volg de aanwijzingen die worden gegeven in Hints voor tagbeheer. Valideer de tags regelmatig (zie Tag-validatie) en maak met regelmatige tussenpozen vertaalde documenten (zie hieronder en Menu) om het eenvoudiger te maken om problemen te zien die opkomen. Een hint: vertalen van een 'platte tekst'-versie van de tekst en het op een later moment toevoegen van het noodzakelijke opmaakprofiel in de relevante toepassing zou misschien minder problematisch blijken te zijn.
Als het vertaalde document wordt gemaakt zal de weergaverichting hetzelfde zijn als die van het originele document. Als het originele document LTR was, moet de weergaverichting van het doeldocument handmatig worden gewijzigd naar RTL in de toepassing waarin het wordt weergegeven. Elke indeling voor de uitvoer heeft specifieke manieren om om te gaan met RTL-weergave, controleer de relevante handleidingen voor de toepassing voor details.
Voor .docx-bestanden worden een aantal wijzigingen automatisch gedaan:
Het is soms mogelijk om de parameters voor weergave voor het bronbestand te wijzigen zodat dergelijke parameters worden geërfd door de doelbestanden, om te vermijden dat de parameters voor weergave voor de doelbestanden elke keer moeten worden gewijzigd als de bestanden worden geopend. Zulke wijzigingen zijn in ODF-bestanden bijvoorbeeld mogelijk.